Personal ANNecdotes

ALAMAT NG 'SANA'

Binabagabag ng mga tanong at alinlangan,
Ang mga bulong na ibinato sa kawalan.
Kung sana tinapangan ko ang loob ko't lumaban,
Pinigilan kang umalis at ako'y iwan.

Kung sana, hinabol kita hanggang pintuan,
Bago mo ipinid ang tarangkahan.
Disin sana'y kasama ka at nalaman,
Ang tunay na laman ng puso mo't isipan.

Ramdam ko ang pagkabagabag ng kalooban,
Pagdadalawang-isip humakbang palayo kung saanman.
Gusto kong pigilan ka at sabihan,
'Mahal na mahal kita. Please,' wag mo akong iwan. '

' Di mo nakita ang luhaan kong mukha,
Nang sa huling pagsilip ko'y wala ka na.
Alam ko, sa'yong pag-alis, wala ng balikan,
Dahil pinili mong lumayo at talikuran ang lahat.

Sana pinaramdam ko sa' yong nandito lang ako,
Makikinig sa lahat ng hinaing mo.
Pati sa walang kalatuy-latoy mong mga biro,
At walang sawa mong paulit-ulit na kwento.

Kung alam mo lang, hanggang ngayon, umiiyak pa rin ako.
Dahil may isang mahalagang nawala sa buhay ko.
Pwede ko pa namang ipaglaban ang ikaw at ako,
Para sa kinabukasan, tatanawin nating sabay ang 'tayo.'

-- for RGL